27 περίπου χιλιόμετρα βορειοανατολικά της πόλης της Λεμεσού, μέσα σε ένα λοφώδη περιβάλλον σε μέσο υψόμετρο 490 μέτρων είναι κτισμένο το χωριό Πραστειό που λόγω της γειτνίασης του με το χωριό Κελλάκι είναι γνωστό και σαν Πραστειό Κελλακίου. Οι ψηλότερες κορφές στην περιοχή του χωριού είναι τα Κυπαρίσσια (692 μέτρα) και η Κορφή Β (687 μέτρα).
Το Πραστειό Κελλακίου δέχεται μια μέση ετήσια βροχόπτωση γύρω στα 550 χιλιοστόμετρα και στην περιοχή του καλλιεργούνται εσπεριδοειδή (κυρίως μανταρίνια, και κιτρομηλιές), ελιές, αμυγδαλιές, χαρουπιές, δαμασκηνιές ελάχιστα λαχανικά και νομευτικά φυτά. Υπάρχουν επίσης αρκετές ακαλλιέργητες εκτάσεις που καταλαμβάνονται από άγρια φυσική βλάστηση. Μεγάλο μέρος του κρατικού δάσους της Λεμεσού εμπίπτει στα διοικητικά όρια του χωριού. Επίσης στα διοικητικά όρια του χωριού βρίσκεται και το βουνό Ληστόβουνος, γνωστός σε όλη τη Κύπρο για τον στενό και ανηφορικό δρόμο που οδηγεί προς της κοινότητες της περιοχής. Ο δρόμος αυτός εκτός από το ότι είναι ανηφορικός έχει και πάρα πολλές απότομες και επικίνδυνες στροφές που τον καθιστούσαν ένα από τους πιο δύσκολους δρόμους της Κύπρου. Σήμερα υπάρχει άλλος μεγάλος δρόμος που εξυπηρετεί τα χωριά της περιοχής αλλά ο Ληστόβουνος εξακολουθεί να έχει την δική του ξεχωριστή ομορφιά και γοητεία. Στα διοικητικά όρια της κοινότητας βρίσκονται και τα 3/4 της λατομικής ζώνης που λειτουργεί στη περιοχή. Τα λατομεία αυτά είναι του Κώστα Κυθρεώτη, της Σκύραμον και της Μέτκομ.
Από συγκοινωνιακής άποψης το χωριό συνδέεται με δρόμο με το χωριό Κελλάκι και από εκεί με άλλα χωριά της περιοχής.
Το χωριό γνώρισε μεγάλες πληθυσμιακές αυξομειώσεις. Το 1881 οι κάτοικοι του χωριού ήταν 154, που αυξήθηκαν το 1891 στους 191, αλλά μειώθηκαν στους 177 το 1901. Το 1911 αυξήθηκαν στους 183 και στους 196 το 1921. Το 1931 οι κάτοικοι μειώθηκαν στους 157 αλλά αυξήθηκαν στους 221 το 1946 για να μειωθούν και πάλι στους 195 το 1960. Το 1973 οι κάτοικοι μειώθηκαν στους 143 και στους 139 το 1973. Οι κάτοικοι το 1982 ήταν 108 ενώ με την απογραφή του 2001 οι κάτοικοι ήταν 98.
Το χωριό δεν αναφέρεται σε μεσαιωνικές πηγές και πιθανώς τότε να ήταν μόνο αγρόκτημα με λίγους κατοίκους. Η ονομασία του χωριού παραπέμπει στα Βυζαντινά χρόνια. Μερικοί παλαιότεροι μελετητές υποστηρίζουν ότι η ονομασία Πραστειό προέρχεται από την γαλλική μεσαιωνική λέξη Prasti που σημαίνει χωράφι. Επρόκειτο δηλαδή, για τοπωνύμιο αγροκτημάτων που ανήκαν σε κάποια Φέουδα. Ωστόσο η ονομασία φαίνεται ότι είναι καθαρά ελληνική και μάλιστα των Βυζαντινών χρόνων, προερχόμενη από τη λέξη προάστειον που σημαίνει οικισμό κοντά στη πόλη (προ του άστυ).
Κατά τα Μεσαιωνικά χρόνια πολλοί μικροί οικισμοί, σε διάφορα μέρη της Κύπρου ονομάζονται Πραστειά, υπό την έννοια κυρίως των μικρών γεωργικών οικισμών κοντά σε άλλους μεγάλους οικισμούς (φέουδα) όπου ανήκαν.
|
