Πράσινο πέπλο σκεπάζει το λοφώδες και ορεινό ανάγλυφο του χωριού μας. Θ’ έλεγε κανείς πως το χωριό είναι κτισμένο στην αγκαλιά των βουνών με υψηλότερες κορφές τη Βυζακιά και τη Λαούνα της Κωνσταντίνας που δεσπόζουν επιβλητικά σαν φυσικά οχυρά.
Άγρια βλάστηση και καλλιεργημένες εκτάσεις συνθέτουν ένα ειδυλλιακό τοπίο. Το μεγαλύτερο μέρος της έκτασης του χωριού καλύπτεται από ποικίλη φυσική βλάστηση, όπως «λατζιές», «ξισταρκές» και «σπάλαθους» Στα σημεία που υπάρχει νερό ευδοκιμούν διάφορα είδη φρουτόδεντρων. Ο Καρούζης γράφει χαρακτηριστικά: «όπου υπάρχει κάποια πηγή ή έγινε κάποια επιτυχής γεώτρηση δημιουργείται μια όαση από φρουτόδεντρα και λαχανικά».
Ειδικότερα, το ήπιο κλίμα σε συνδυασμό με τη σύσταση του εδάφους ευνοούν την καλλιέργεια εσπεριδοειδών, κυρίως μανταρινιών. Με τα ομορφότερα χρώματα της φύσης ντύνεται το χωριό μας την εποχή της καρποφορίας, όταν οι μανταρινιές είναι φορτωμένες με καρπούς.
Επίσης τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί η λαχανοκαλλιέργεια , καθώς επίσης έχουν φυτευτεί μεγάλες καλλιέργειες από φρουτόδεντρα , όπως Αχλάδια , Μήλα , Κεράσια , Νεκταρίνια κλπ. Επίσης στη Κοινότητα παράγεται άριστης ποιότητας Ελαιόλαδο.
Παλαιότερα, οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνταν και με την αμπελοκαλλιέργεια. Η συγκεκριμένη μάλιστα καλλιέργεια αποτελούσε και την κύρια παραγωγή της κοινότητας, Στις μέρες μας, οι αμπελώνες αντικαταστάθηκαν με καλλιέργειες λαχανικών, ντοματών και αγγουριών. Ο Καρούζης συμπληρώνει «μετά δυσκολίας βλέπεις αμπέλια σήμερα στο Πραστειό, εκτός από τις κληματαριές στην είσοδο των σπιτιών».
Στο χωριό μας, εκτός από τα εσπεριδοειδή και τα λαχανικά υπάρχουν και μερικές ελιές, χαρουπιές και αμυγδαλιές.
Στα διοικητικά όρια του χωριού μας βρίσκεται και ένα μεγάλο μέρος του κρατικού δάσους της Λεμεσού με τη χαρακτηριστική κυπριακή χλωρίδα και πανίδα, όπως ενδημικά πουλιά, λαγούς.
Πηγές:
Κοινοτικό Συμβούλιο Πραστειού Κελλακίου
Γιώργου Καρούζη, Περιδιαβάζοντας την Κύπρο Λεμεσός, Πόλη και Επαρχία, Λευκωσία 2001
|
